Yosun Tutar Gözlerim
Dağ başında unutulmuş yıkık viraneyim
Acı bir poyraz eser,titretir her yanımı Bazen rüzgar fısıltıları çalar kapımı Ayrılık şarkısıyla çınlatır kulağımı Unutulmuş viraneyim ıssız bir köşede Sürgün yemiş pranga mahkumları gibiyim Gün batarken acı bir hicran çöker içime Kızıllık sanki ruhuma iner demlenirim Bir rüzgarın önünde dağılır öz benliğim Göz yaşlarım düşer dudağımın üzerine Sen yoksun ya kan damlar, o ezgin yüreğime Esen yelde yosun tutar ağlayan gözlerim |