KARDELEN GİBİBeklemek gibi tıpkı Karlar altında ki kardeleni Aşkın tohumunu ektiysen Yüreğinin tarlasına Donmuş toprak altından Baş verir kardelen Öyle derindir ki kökleri Beslenerek gönlünün kaynağından Sabredip,güneşi görmeye Uyanır kış uykusundan Yüreğinden esen çoşkun bir rüzgarla Savurur karla kaplı örtüyü üstünden Gökyüzünü görür ilk defa Ceylan gibi bir gülüşle Sultanını bekler, Dağların ardından Çin kadar uzak olsada yolları Kesişir bir gün,sevda kavşağında Süzülüp beyaz karlar arasından Boy verir özgürlüğe ,kardelen |