Gerçeği, tam on ikiden vurmuşsunuz... gerçek kalmamış...

Onun için hayatta artık herşey yalan...

USTALIĞINIZA ve SANATINIZA

SAYGIM SEVGİM HER DAİM



Rom@ntik tarafından 9/3/2008 1:49:14 AM zamanında düzenlenmiştir.

sevgili Jale..
.. büyük bir keyifle okumaya devam ediyorum güzel seçkin şiirlerini.
sevgilerimle...

değişen sadece biziz

birazda zaman...

öyle haklısın ki...

kutluyorum güzel yüreğini...sevgiyle...






hüzzam tarafından 6/23/2007 11:28:16 PM zamanında düzenlenmiştir.

"gözyaşı dökmek bile sanki eziyet"


ki o kadar aşıkken bir zamanlar...

sevgimle.

"oya gibi işlenmiş ve zarif değil/ yazık
dilimize pelesenk ettiğimiz aşk bugün
en az cebimizdeki mendiller kadar kağıt"Öyledir belkide.Bu çağın en yaygın özlemi"sahicilik" Belki de bütün çağların...Ama şiir gerçek işte ve dindirecek güçte bu özlemi...Tebrikler...

hiç kimsenin olmadığı kadar haklısın kyrie..

sevgili Kyrie,

şu an anımsatıp , hissettirdiklerin adına yürekten teşekkürler.

sana ne demeliyim bilmiyorum,

yine aynı cümle olacak ama

senden çok şey öğreniyorum.


kutluyorum o can yüreğini...

en derin sevgimle

Düzyazı gibi...
İçerik güzel.
Tebrikler,
Selamlar.

Yaşamadığım o eskileri özlüyorum. Yeni jenerasyon olarak sanırım bizler pek çok şeyi ıskaladık. Yapay hayatın yapay hataları olduk birer birer... Bir derin iç çekişim oldu şiirin ve yüreğimi sıcaktan öte buharlaştırdı keşkeler... Tebrikler can, her zaman en güzeli yazdığın için tebrikler...

artık kimse mendil sallamıyor..kısa mesaj attığından olmasın sakın :) günümüzde her şey kolaylaştıki öylesine, eşyalar gibi nerdeyse duygularımızda nano teknoloji ile uyum içerisinde olmaya başladı.üzüntülerimizde sevinçlerimizde küçüldü...

yüreğine sağlık..

Eskiler gözden öpmenin ve mendil vermenin ayrılık getireceğini söylerdi hep...Biz mi isteyerek verdik o mendilleri yoksa o mendiller bizi hiç mi bırakmadı...Nur yağan bit pazarı gibi hissediyorum bazen kendimi))))
Yine muhteşem bir şiir okudum yüreğinden...Harikasın Jalem...Sevgiler...AŞK daim olsun...C.G

gün gelmiş sevgi de yalan olmuşsa diyecek ne kalmıştır sanki geriye..

muhteşem olmuş dizeler ..kutlarım

Evet artık ahşap masalar yok, çakılarla üstüne kalp yapamıyoruz, plastiğe döndü çay bahçelerindeki masalar.Sevgiliye mektup götürsün diye arkadaş postacılarımız da yok, çep telefonu çoktan halletti o işi de. Garip değil mi nasıl kolay yeniliyoruz? Kaleminize sağlık.

seni okurken duygular tutuklu kalıyor dilimde...
sevgili jale sen her okunuşta yeniden keşfedilen bir şairsin
sevgim de çok saygımda

değişen sadece biziz
biraz da zaman…
oya gibi işlenmiş ve zarif değil/ yazık
dilimize pelesenk ettiğimiz aşk bugün
en az cebimizdeki mendiller kadar kağıt

Hangi şiire sığdıralabilir ki eski yaşanmışlıkların güzellikleri ve hangi şiirlerin içine haz dolar anlatılırken geçmiş mısra mısra.
İşte burada o şiir burada.

Kutluyorum ve sevgimi gönderiyorum size sevgili Kyrie

Ömrünce hep kırılırsın, kanarsın, durduramazsın kanamayı... Kırgın, kızgın, yorgun, bir o kadar da yaralısın...
“Hayat ki, hakkını hep başkalarına vermiştir ama yinede haklı çıkan hep başkaları olmuştur”.
Anlatamazsın derdini kimselere hep içine atarsın. Acıların dehşetli dalgalarında yolunu yitirmiş bir gemi
gibi kalakalırsın tanımadığın denizlerin ortasında, şaşkın bitkin, bir o kadar da yorgun ve çaresiz...
Harika bir tat bıraktı mısralar damağımızda...kutluyorum...sevgimle...

Giden aynı tren, kalan yine ben...

Ne el sallayacak hal, ne söyleyecek bir veda için söz kaldı.

Gidene içten bir güle güle...


Şiir okumayı özlicem valla ;)

Sevgimle Jale...

Hep isminizi arar oldum şiir okumak ve duygulanmak için ..Ve yanılmam.
Ne zaman bir ulaşım aracı görsem..(Tren,uçak otobüs) hep hüzün dolar içime..Kendi ayrılışlarım gelir.
Kimbilir kimleri kavuşturup
kimleri ayırıyor..Yüreğinize sağlık dostum.İyi ki varsınız ve yazıyorsunuz.Yerini hakeden şiirleriniz bitmesin..
Sevgilerimle..

dilimize pelesenk ettiğimiz aşk bugün
en az cebimizdeki mendiller kadar kağıt

Çok çok güzeldi... tebrik eder,

Selamlar, saygılar sunarım.

evet... istasyonlar, otogarlar, hatta aynı apartmanda yaşayanlar... sanki gökten zembille indiler, hiç mi çocukluklarından anımsamazlar selamlaşmayı, hal hatır sormayı, sadece aşklar değil kağıt misali yırtılan, medeniyetin keskin ucunda bizim ayıbımız... kaçımız çocukluğumuzdan aldıklarımızı verebiliyoruz çocuklarımıza ?

mis gibi kokan çocukluğum geldi aklıma, her banyo sonrası ellerini öptüğüm anamla babamın sarılışı...
annem kahvaltı hazırlarken dinlediğimiz arkası yarınları dinleyen var mı hala ? ya da babası işten geldi diye kaç çocuk kapıda bekler de cebinde ne var acaba diye merakla bakar gözlerine ?

şimdi , ne bayramlarda mendil arası paralar sıkıştırılır cebimize, ne misketler yuvarlanır sokakta ayağımıza.

bırak orda burda mendille uğurlamayı, kaç kişi işine gidiyor diye -hayırlı işler- diye örter arkasından babaya, anneye, eşe kapıyı ?

bir anahtar sesidir insanlığımız... kendi dünyamızda kendimizleyiz de ya insanlık ?

yaaa bak bir şiir yazdın neleri düşürdün aklıma, sevgili Neslihan da çocukluğuma götürmüştü sanırım yaşlanıyorum :)
ama İstanbul'dan daha fazla yorgunum.

tebrikler anımsattıkların için.

Gerçekten çok güzel ve çok anlamlı bir şiir.Yüreğinize sağlık.Sevgiler...Saygılar..
...........................................irfan koçak..........................................

artık kimse mendil sallamıyor
giden trenin ardından
oysa tren aynı tren
istasyon aynı

değişen sadece biziz
biraz da zaman…
oya gibi işlenmiş ve zarif değil/ yazık
dilimize pelesenk ettiğimiz aşk bugün
en az cebimizdeki mendiller kadar kağıt

gözyaşı dökmek bile sanki eziyet
çoktan masallarda kalmış
aşk üstüne yaktıkları o efsanevi ağıt
vagonlar hâlâ tıklım tıklım
boş olan yürek
gurur kilit vurmuş dudaklarımıza
öyle zor geliyor ki artık
sevdiğimizi söylemek

bir tren istasyonu kadar kalabalık hayatı
raylar kadar soğuk ve yalnız yaşayışımız
o eski mendillere ihanetimizin cezası olsa gerek

olağanüstü bir şiir okudum.sağolun.saat 0355.gidip bu hazla yatacağım.
diğer dostlar kusurumuzu affetsin.
bir şey daha. bugün kaybolan mendiller üzerine yazayım dedim.öğle saatleriydi.artık vazgeçtim.sizinki yeter.

hacı ali tarafından 6/23/2007 4:00:00 AM zamanında düzenlenmiştir.

Yıkardık eski mendillerimizi...Şimdi buruşturup atıyoruz.Kenarlarında ince oyalar vardı.El emeği ,göz nuru...Ve aşklarımız da ince oyalar gibiydi.İlmik ilmik dokunmuş...
Çok güzel anlatmışsın,sevgili Kyrie.Hem de çok.Sevgilerimle.

artık kimse mendil sallamıyor
giden trenin ardından
oysa tren aynı tren
istasyon aynı

....
şair diyordu ya
‘ah kimsenin vakti yok durup ince seyleri anlamaya’
böyle şiirler okudukça seviniyorum...ne güzel hala ince şeylere vakit ayıran ince insanlar var...hele bu duygu ve düşünceler bu zariflikte ifade ediliyorsa...tebrikler

Tebrikler
yüreğine saglık........

bir tren istasyonu kadar kalabalık hayatı
raylar kadar soğuk ve yalnız yaşayışımız
o eski mendillere ihanetimizin cezası olsa gerek

Yine çok güzel, anlamlıydı şiir... O zamanlara maalesef yetişemedik .Ama hep içimizde hissettik.
Kutluyorum.Sevgi ve saygıyla...

çok güzel di ......
......yüreğine sağlık .......
............sevgili kalem dostu kutluyorum.....