Fazla abartılı enimle boyum,
Nefis pompaladı, akıl şişirdi.
Hesap kabartılı, bilmedi doyum,
Tuzaklar tuzağa fena düşürdü.

Sınırsız arzular gelince tava,
Avlanmaya çıktım, av oldum ava,
Cehenneme döndü cennetlik hava,
Daha dün varlığım titrer üşürdü.

Sanki çatlayacak göğüs kafesim,
Yakıyor bağrımı sıcak nefesim,
Bir avuç kül oldu bütün hevesim,
Gönül pervanesi ateş üfürdü.

Şeytanın elinde olmuşuz maşa,
Yeridir kafamı vurursam taşa,
Şikâyetim benden, Allah’tan; hâşâ,
Bilirim en ufak sitem küfürdü.

Umut gitti, bulut doldu gözüme,
Gördüklerim korku saldı özüme,
Kendimden utanan mahcup yüzüme,
Yağan yağmur, esen rüzgâr tükürdü.

Hatamı, kusur mu, isyan mı niçin?
Harabeye döndüm hep için için,
Yaralı gönlüme sığınmak için,
Bir tek liman kaldı, oda şükürdü.

03.04.2010…..Mustafa YARALI