uyanış / baharsabahtı çay bardağına düşen gün süzülen güneş ışığı dağlardan çağrı en diplerde oturan misafirlerin yüzünde kuş sesleriydi heyecanlanan dal üstlerinde kaldırım taşlarıydı ayak izlerini bekleyen dağ yamaçlarına doğru esinti mendil salladı mezopotamya aşağılardan gökyüzüne her bir dala sürgün vermiş her bir çiçeğe merhaba merhaba ovuklardan akıp arık diplerinde biriken sulara vahşi ve dingin serin ve soğuk bozkırın yanındaki eriyen kara dağ aralarından kıvrılan dere sesine gölgeleri beyaz gölgeleri gri kahve toprak rengine gölgeleri çimen yeşili gölgeleri mor bir akşam alacasında oynaşanlara selam aldı gökyüzü düz ovalardan zigana’dan ses verdim rüzgarına rüzgar deli poyraz gibi gürledi esintisi can kokan hasret uzakta seni yar yolundan kekik kokusu getirsin her sabah kelebekler çimenlerin üstünde açılsın görsel renkleriyle zigana’mda sen yar seni can seni nefes bilsin rüzgarım çiçek sallandı çiçeğe nazlandı baktı en güzel benim dedi ovukta açan en güzel benim elbisem dağlarda çiçek nazlandı diğer çiçeğe en güzel benim bak her bir renk üstümde tül geçmiş masal uluması sanki yamalı yandan çarklı mor bir süsleme yakamda çiçek uyandı dalında konuştu dikenlerin arasında ferahım yüzüm korkusuz dikenim bahardır bana herdaim çiçek gürledi çiçeğe yan odasında ben yıldızlara benzerim lacivert akşamları görünürüm aranızda ay ışığında açarım yüzünüze dostça toprak güldü nazende bir gamzeli süzülüş yadıma düştünüz bağrımda sizi özüm sizi canım sizi baharım sizi gözüm sizi tacım gibi süsledim yağmur can verince bana dağlarda gün süzülür çıplak bir adamın başında yemeni çiçek kokan bağ tutmuş yamaçlarda tutuşmuşluk gökyüzüne gözleri sevdalı bir yürek doğaya aşık bir deli seni dağ esintisinde seni rüzgarda seni avuçladığın çiçekteki sitemle sevdi rüzgarım akşamdı yağmurun doldurduğu bulutlar kavruk yüzlerin çizgilerinde selama durmuş boşaltı akşamdı çay bardağına düşen gecenin rengi dağ tepelerinden elveda sesi yanan mangalın harına üfleyen çoğalıp tepelere çıktım elinde küçük bir kız çocuğu sonra baktım yüzüne büyüdüm bahardaki tomurcuk gibi sessizce uzandım toprak üstünde duran resmin yanına omuzunda dingin bir gecede uyudum yanıbaşında Aysu Teşekkürler... |
Anadan üryan ve bütün tazeliğiyle,
Dize dize koklattı yeşilin sevdasını.
Harika bir rüzgardı bu şiir, duyguları savuran.Yürekten tebrikler.
Bu da, en iyi şiir örneklemesiydi tartışmasız.
Saygım ve selamımla Aysu...