GİDİYORSUN YASen şimdi bırakıp beni bana, gidiyorsun ya; Sana kal demeyeceğim, yolun açık ola... Şimdi gözlerimi bırakıp ardında, Bir adım daha itip karanlıklara, Yalnızlık uçurumlarından atıyorsun ya aşağılara... Gidiyorsun ya; Yokluğa ve yollara vurup kendimi, Çıplak ayaklarla Sessiz sedasız yürüyorum akşamlarıma. Geceler uzayacak biliyorum. Ömür ağır gelecek ruhuma, Bir korku ıssızlığında. Günle bahtın ırgatı olacağım, Yüzümü maskeleyecek duygusuzluk. Baktığım her göz uzak gelecek Varmak istediğim o limana. Gemiler beni almadan gidecek. Sana yetişmek için yetmeyen zamana, Hep bakacağım içim ürpererek,ardından... Ben hüzünlü aşk şarkıları dinlerdim ya; Şimdi sözlerin arkasında sen olacaksın. Kükremeyecek gök elini her tuttuğumda. Ve istanbul’’a ne zaman yağmur yağsa, Düşünmeyeceğim; ıslandın mı, üşüdü mü ellerin? Sen şimdi gidiyorsun ya... Islanmayacak toprağım nisan yağmurlarıyla. Mayıs papatyaları açmayacak bahçemde. Seni dolaşacağım, her sokağını bu şehrin. Bir tek aynam sendin ya; ruhumu soyunduğum, Şimdi çırılçıplak ruhum, üşüyorum... Öyle sevdalar vardır; biter biter, Bittiği yerden başlar. Gelinince göz göze, Sarmaşık gülleri kokladıkça Hatırlanır sarmaş dolaş anılar. Gökkuşağında asılı kalır son damla. Tenhada, bir çocuk ağlar gölgemde. Gözyaşımdan oluşan o denize, Bende ardından açılıyorum. Sen şimdi gidiyorsun ya! Oysa seni unutmak istiyorum; kendimi de... Gün batarken gidişinin sonbaharında, Kirli bir mendil gibi atmalıyım yüreğini önünde Hiç telaşlanma, sana gitme demeyeceğim... Cehennemde buluşacağız nasıl olsa Yolun açık ola! |