KADER OYUNUGünler geçiyor,pişmanlığa sürgün gönüllerde Bir yerdeyim neresi bilmem,olmakla olmamak arası işte Birbirleri ardı sıra dizilmişlerde Gelip geçiyorlar üzerimden,hissetmiyorum Basarak ruhumun en can alıcı yerlerine Benimle birlikte mutluluklar,düşler,sevgiler Eziliyor ayaklar altında,kirleniyor Bir zamanlar , beyaz kanatlar üstünde taşıdığım bu başı Her an peşimde kara bir gölge gibi Sürükleyip ardımda taşıyorum yıllar yılı Yüreğim her akşam içip geçmişi Yağıyor,kanayan yaralarımın üstüne Bir rüya son buluyor masamda ki güllerde Benim adıma kurulmuş o saray yıkılıyor Tüm sevenleri,sevilenleri,katıp önüne Bir rüzgar esiyor ta! Eskilerden Sonsuzluk gemisinin yelkenleri şişiyor Tek bir yolcu taşıyor mahşere Başlıyor serüvenlerin,en korkunç olanı Kanı çekiliyor,hayallerin Eriyip dökülüyor damla ,damla Sen ey!kader,en güzel oyununu oynadın bana |
vurgun yemiş anılara
içtiğim zehir
yediğim zıkkım
vururum vururum ben
sensiz yeni kapılara
Ben bu güzel şiiri ve şairi kutluyorum...
Çok güzeldi...