BuzkaKavruk gül hıncı dışına diken içine akar öz suyu yine de alevden teni aynı anda ne çok aramızda kaf ayazı gördüğümde akan yaşamı yırtarım perdeyi salaş salondan gözlerin ötesine gönder aynayı zifir sürülen ardına yaslanıp nemdi fizan körüğünde buhar olup uçan yoktu el yaldız döktü hüzün yüzdüren yüzümüz fotoğraf/ bahtiyar arslan |
şiire gelince enfes dizeler idi yüreğinize saglık kaleminiz nurolsun
saygılarımla
zaralı ablan