HANİ
Hani benim aşkım Anka kuşuydu
Yansa da külünden doğar diyordun Her bakışın aşkın yağmuru gibi Kurak yüreğime yağar diyordun Şimdi küllerinden doğan ben oldum Her gün gözyaşıyla yağan ben oldum Hani yaşaması benle güzeldi Her şeyin ben idim gerisi eldi Varlığım cennete bile bedeldi Gülüşün her şeye değer diyordun Ne oldu da her şey değişti birden Dönmez oldun artık gittiğin yerden Bensiz geçmiyordu hani zamanın Azaba dönerdi hani her anın Acırdı yanardı hani sol yanın Sensizliğim beni boğar diyordun Tersine dönüştü bütün o sözler Beni boğar oldu hasretten közler Hani sen muhtaçtın bendeki sese Duyunca kalırdın nefes nefese Adı aşk denilen o dar kafese Yüreğim seninle sığar diyordun O kafes içine ben sığdım amma Senin ki maalesef kaldı muamma İHSAN TURHAN |