Sensizliğin Şarkısını Öğret Bana
Gittikçe artıyorsun içimde.
Çek ellerini üzerimden. Kurtarayım kendimi, Senin çekim kuvvetinden. Yeni dostlar,yeni rüzgarlar estireyim, Kuşatıldığım taş duvarlar üzerinden. Özgürlüğe doğru kanat çırpayım. İlkin gözlerin gitsin benden. Sonra yalancı o tatlı dilin. Gülüşünü kaybedeyim ,gece olsun. Uzun ince kıvrak ellerin,dokunmasın tenime. Usul usul,silinsin yüzün,benliğimden. Solgun bir gül olsun, dudak izlerin. Ve alçalsın sensizlik,yayla dumanı gibi. Sıcak nefesin esmesin gecelerime. Ne söylenmişse sevmek üstüne, Bütün güzel şiirler,mazide kalsın. Bir soru olarak kal,göğüs boşluğumda. Kurcalasın tüm böcekler beynimi. Yıldızlara uzanıp o soruyu sorayım,gece yarılarında. Samanyolu’nun kuyruğunda olsun cevabı. Evimin her köşesinden sileyim adını. Hadi sensizliğin şarkısını öğret bana… Saliha Kaşkır |
beyin hükümsüzdür
gerçek olsada
gönül kazanır hep
hayat
yalanlasa da
Ben değerli yüreği kutluyorum.