SON DEM/E
dilimin ucunda
başıma bela kelimeler sabahı bekler ellerine düşmek için mısraların göz kapanmadan karanlığa tekrar tekrar açıldı "son" sözlerine ne olur bunu söyleme soğuk şehir soğuk insanlar ve uçurumlar intihar etti bu sabah derin bir şiirde her nefeste içe çekilen hece üflerken ismin olan kelimeler neyi terk edecekler "son" deme son sözün son nefes "bu son" derken çektin canımın iplerini yağmurlar dinlendi gölgesinde asma mısraların arasına kirpiklerimi eğer gideceksen ısrarla öldüreceksen bu şehri de ölümüne terket ve gitmeden önce bana gözlerini yüreğini şiirlerini bana hakkını bana aşkını helal et... |