"Bir sandığın kilitli kapağıdır senin hikayen"

Sırlı siyah öznelerin tebessümünde
Yâd edilir oldu adın

Uzun bir cümlenin içinde tekrar dirilmenin
Ve
Gökyüzünün
Geceyi aydınlatanın
Gözlerindeki mavinin hatırına

Yırtsana kefenini yakasından
Bu bilinmez uzaklıkların

Gelsen biraz bana

Aklımı yeşil boncuklu örtüne bürüdüm
Omuzumun sol yanında

Beni öksüz bırakmıştın ya
Kokunda annesiz kaldı burnumun sızısında

Kalk hadi
Araf civarından koşan çocuklar var
Dizlerinin isra’sına doğru
Sus ana
Toprak arası kırgınlığına
Ağladığını duyurma
Melekler içleniyor dudaklarının kıvrımında

Yine bakışların yaslı rüyalarımda
Benimi ağladın kavuştuğun kızının
Karanfil kokulu gerdanında
Sel baskını yüzüm gözüm
Kapat gözlerini
Sen b/aktıkça
Boğuluyorum ama

Buralar hep aynı cehennem meraklanma
Ocağının başında buldum geçenlerde
Ağıtlarının oniki yaşındaki sesini
Sesini öptüm anne
Bayram salıncağında sallanamadan
Koca evinde bebek sallayan küçük Ayaklarını öptüm

Küçük dünyana kocaman kocaman
Kurulan hayallerini
Hor görülüp incinen yanlarından
Erkek evlat özlemini öptüm
Berhudar oldum olmayası
Ölesi bir yaşamın kıyısında
Al sevdiğin herşeyi yanına
Ayart azrail’i
Tanışsınız nasıl olsa

Bir elimde ’yok’ var
diğerinde sözlerin
Dile dokunmuyor ateşinden
Sana olan özlemim
Ya
Tut beni sar göğsüne
Bir düş’ün cennetinden
Ya da
Geçir beni gök/yüzüne mavişim

Başımı kaldırdığım hiçbir yer
Gözlerin gibi sarmıyor bedenimi
Hayalimdesin her daim

"Gece olunca gözlerime ezberden sürmeleniyor özlemin"

Filiz Akan