afarozda tümceler/ bitmez kabustu zaman bende ve zemberiği kırık bir saat ti kalan ellerim de / afaroz edilmiş tümcelerimde sus sürülmüş trabzanlara asıyorum lehcelerimi mor şafakların kızıl kederleri saplandıkca yüreğime arazlı izbe bir yakarış düşüyor kıblemize / mor şafaklarım ağlarken saçlarım da ellerine düşermi bir damla bilmem / maviydi aysbergler güneyin sıcağında fora yelken gözlerin di yüreğime inen ve çaparilerini takarken gizlerime kahve rengi gözlerinde umut kirpiğinden misinaların vardı gözlerinden gözlerime pembe düşler ve yeşil umutlar dı süzülen aşk tanrılarının nefesleri vururken nefeslerimize işte o an senden esmer karayağız karadeniz ezgileri düştü gamzelerime ve birleşirken ellerimiz dudaklarımızda suslarımız firardaydı gözlerimiz ihtilalde / ve güldü gözlerimiz birleşen ellerimizle / duaya çekilmişti evren yüreklerimiz de rahme düşen can gibi ürkektim oysa ki ve gözlerimde ak duvaklı yeşil dağlar şaha dururken sen susuyordun ve ben / akabelerde bir kardelendim / vuslata ermiş hikayelerin son dizelerin de bir senim vardı yüreğimde gergefimde ise senlerim alabildiğince ve papatya motifinde günahlarımız masumdu sonsuzluk varsa vardım seninle başı sonu olmayan bir kederdi zaman hasretinle kimliksiz gülüşlerimde caresizdi özlemler şimdi düş dehlizlerimden gecenin ayazlarına sevdalar ekiyorum sıcak düzmece aşkların alnında soğuk silahım var ve parmağım tetikte ve tek bir dokunuşta ölecek biliyorum riya gözlere çökmüş yalan gülüşler bitecek birer birer |
imgeleriyle su gibi akti...
tebriklerimle sairem..
saygilar...