YÜZ KİRİM
İnsandan insana poz; irin başı deşmesi
İnsaf; suyu bol-berrak, sebillik kır çeşmesi Kirli fikirler yunsun, muhtaç avuçlar içsin.. Sen; kötüsün.. Belli.. git işine adam sende Ya bende bir terslik var, ya sendeki düzende Dürüst kendini bilmez, kötüler paha biçsin.. Servetin içildiği o leş kokan bardaklar Yoksulların hakkını ifrit ellerde saklar Hayır dârağacında, şer gölgesinden geçsin.. Ruh ateş çemberinde, his katı bir buzlukta İrade zayıf, şaşkın, düşkün düpedüzlükte Nefsi ölü maddeci yolu yok ki yol seçsin.. İbret; bir damla suyun, bir tek tanenin ibret Bunda ne bir ölçü var, ne parmak izli senet Kim, ne kadar isterse, hakkı o kadar ölçsün.. Yarı anne olacak kızlar diskotek süsü Etrafındaki gençlik ırza kâbus örtüsü Sonra, gelecek nesil hangi kapıyı açsın? Yüreğime dert oldu, bileğime zincirim Her sokağın başına tuzak kuran yüz kirim “Ya ilâhel âlemin.!” Bu derde sen ilâçsın.! |