Şair kendini ve gönlünü, iç dünyasını ve yaşadıklarını anlatmak istemiştir, kendisinin aşk oyununda çok darbe aldığını ve dağıldığını anlatmıştır bu yüzdende şiire bunu dökemediğini ,ancak şairlerin olduğu yerde beklediğini söylemiştir,içindekileri anlatamadığını düşündüğü için yazdığı hiç bir söz onun için şiir gibi gelmiyordu,
Ne ağlamanın, ne konuşmanın, ne susmanın bir faydası yoktu, hepsini denemişti, hala bu duygudan kurtulamıyordu, sonra içindeki kendini huzursuz eden bu duyguyu yazmaya başlar, kendini esir olarak görür, esir olmak sevdaya düşmek demektir, aşktır insanı esir eden , fakat kırmızı değil rengi siyahtı, çünkü bu aşk onu bir karanlığa mahkum ediyordu, tüm yaşadıklarına rağmen görünmediğini, gösteremediğini belirtiyor, çünkü herşeyi kendi içinde yaşıyordu, tüm acısını.
Hislerinin karıştığını, artık yüreğinin üşüdüğünü, ve boşlukta olduğunu hissetmektedir, yalnızlığın ta kendisidir bu , üzüntünü kendi içinde yaşamanın ta kendisi, üşürsün ama kimse saramaz, ağlarsın kimse görmez, hiç bir yere sığmazsın, hatta kendi içine sığmazsın ama kimseye bildirmezsin ,güçlü görünmeye çalılırsın , belki de bu dünyada bizi en çok yoran şey budur.
Bu yüzden aşklar , gülüşler avatar gelir , zaman kavramını dahi kaybetmiştir kendi içinde yaşamaktan, düşündükçe, kurtulmaya çalıştıkça daha da boşluğa düşer, kendini batmış hisseder, yaşadıklarının ne olduğunu sonunda tekrar sorgular ve artık herşeyi unutmak ve sorgulamadan kurtulmak için sürekli uyumak istediğini anlatır, şiirin bana yansıttıkları bunlar ,çok güzel bir şiirdi yüreğine sağlık, üstad şairem, yüreğin güzelliklere çıksın,kucak dolusu sevgiler

elif.kurt tarafından 2.1.2025 08:24:31 zamanında düzenlenmiştir.