Kendi Tarihini iyi okuyanlara hikâye şiirin içindedir.. Tarihinden uzak kalanlara ise şiirin dışında ve bildiklerini okudukları üzredir..

Zaman öyle zaman ki Sırtlanlar Türk peşinde
Devir hilafet devri başımızda Sultan var
Yedi Düvel pay arar Osmanlı’nın döşünde
Sultanımdan demek ki akıtılacak kan var

Selçuklu, Kayı Boyu, Beyler Devri, Osmanlı
Her biri birbirinden aynı soy aynı kanlı
Muhacir kadar sâdık, Ensar kadar imanlı
Kaderlerinde tarih boyunca şöhret, şan var

Ta ki üç kıtaya dek hâkimiyet kurdular
Mazlumların aşkına zalime dik durdular
Ne esaret verdiler, ne zincire vurdular
Âlem gördü; İslâm’ın nurunu bir saçan var

Zalim başlık yetmedi, zalim devlet olana
Bir Türkmen’ime karşı nöbet nöbet olana
Sonra yıkılan kale, dağılan set olana
Bakın.. Anadolu’dan Batı yöne göçen var

Kalktılar Kırk Ayak’la, oyun üstüne oyun
Yetmedi oyunları yattılar yüzükoyun;
Başı düşmüş ayağa, Haç’a vurulmuş boyun
Nevbet dinliyor amma kulağında bir Çan var

Geldiler Dardanal’e.. Sonra kaçtılar geri
Bu yola baş koyanlar birer Tevhid neferi
Emir savaşa değil, ölüm emri; ileri
Baktılar ki ne korkan, ne de ürküp kaçan var.

Mermisi tükenmişse silahında süngü var,
Bir Allah desin yeter.. çünkü vatan cengi var
Bir nesil ki nerede emsâli var, dengi var
Şehid olup düşerken yenilenip açan var..

Erkeklik yetmeyince Ad’da canlandı fitne
Sokak sokak; Erkeği erkeğine sevdirtme
İslâmî sevdaları içten içe eritme
Küfür terazisinde hergün bizi ölçen var