Öyle bir zamanda yaşıyoruz ki,
Namert belli değil mert belli değil.
Nelere hayretle şaşıyoruz ki,
Ayık belli değil, mest belli değil.

Ne tarafa dönsek riya kokuyor,
Eliyle okşayıp, dille sokuyor
Herkes birbirine meydan okuyor.
Blöf belli değil, rest belli değil.

Medeniyet bu mu? Elleri kanlı,
Sabıkalı olan, şöhretli şanlı,
Analizler keyfi, anketler yanlı,
Tahlil belli değil, test belli değil.

Güçlüler kendini ilah! Sanıyor,
Zavallı yoksulun içi kanıyor,
İhtiras uğruna dünya yanıyor,
Halklar belli değil, fert belli değil.

Yazık ki karanlık, aydın havası,
Kargalara kaldı bülbülyuvası,
Ortaya çıkmadan süslü foyası,
Kertik belli değil, kert belli değil.

Diken bilmezlere gülü batarda,
Feryat kâr eylemez alır satarda,
Herkes birbirine taşlar atarda,
Esnek belli değil, sert belli değil.

Kavramlar karışık, sözler kördüğüm,
Yıktığıma bakın, ne ki ördüğüm?
Yaralı gözlerle benim gördüğüm,
Derman belli değil, dert belli değil.

02.02.2010….Mustafa YARALI