DELİ BİR NEFRETKaybetmenin ne demek olduğunu ben iyi bilirim Kendimi, kendi bedenimden çıkarmayı Yaşanmış yada yaşanmamış ne varsa Bir anda yok saymayı Namluyu dayayıp pişmanlıklarımın şakağına, Öldürmeyi iyi bilirim. Sonra ; Hiç bir şey olmamış gibi yürürken yolumda Bir ömür boyu sırtımda Yaralı bir ölüyü taşımayı ben çook iyi bilirim. Bir zamanlar, Varlığında var olurken, yokluğunda deliye döndüğüm Dudağındaki yalancı bir tebessüm için Elimin tersiyle neler neleri öteleyip Kahkahalarında kaybolup gözyaşlarında boğulduğum Uğruna, gözü kapalı uçurumlara koştuğum Umarsız sevdaların arsız yalnızlıklarını ben çok iyi bilirim. Ateşsiz, taş odalarda kendi kendime sarılıp Isınmayı öğrendiğimden beri Bu kahrolası karanlığın, hatmigül kokulu gecelerinde Yıldızları sayarken harfleri bir bir ipe dizerek Etrafıma şiirlerden kule yapmayı iyi bilirim. Sevmeyi bilirim yalansız, riyasız sevdalar bilirim Aşk tüccarı değilim kâr beklemem Dilenmem sevgi diye Eğilmeden, bükülmeden yürürken kendi ufuklarıma Tanrıya teşekkür etmeyi bilirim Bir de şu an da olduğu gibi, Nemrut lanetiyle nefret etmeyi çok iyi bilirim Şimdi ; Tarifi mümkün olmayan kin ve deli bir nefrettir Sadece senin için Sabırla besleyip, içimde aşk diye büyüttüğüm ! Deli bir nefret Ve Kin ! Hande HAGHGOUİ 10.01.2010 |
Sevginin nefrete dönüştüğü dizeler olmuş şiir. kutlarım.Selamlarımla.