1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1214
Okunma
Bİr rüzgar gibi esti zaman
kulaklarımda o bildik uğultu
Kök salmaya başlamışken çınar
Gözlerim sonbahara aşina
Uyandı bir sabah vakti zambak
Gözleri çapaklı düne inat
Upuzun bir yoldu karanlıktan,ışığa
Her nefesinde ayrı bir meşakkat
Teni o kadar alışmıştıki toprağa
Yalnız toprağın ellerinde şefkat
Bir rüzgar gibi esti zaman
Bedenimde can kuşum vuruldu
Bir kadın sürekli başımda ağlar
Kulaklarım bu sese aşina
Uyudu bir gece vakti sevdam
Uyanamadı bir daha
Uyanmadı pavlonya
Cevap Yaz