ANADOLU KADINI
ANADOLU KADINI
"Anadolu kadını var mı" diye sorarlar? Evet vardır her zaman, Anadolu kadını. Eşinden hiç ayrılmaz dağda, kırda, bayırda Bir’le birdir her zaman, Anadolu kadını. İffetin timsâli o, tüm cihan onu tanır Şefkatte, merhamette, çizilmez ona sınır Sorsanız da adını söylemekten utanır Kalpte sırdır her zaman, Anadolu kadını. Rabb’im hasta kalpleri kavuştur tabîbine Bütün mahlûk hayrandır mahbûb’ül kulûb’ine(*) Kâlû belâdan beri meftundur Habîb’ine Yâre yârdır her zaman, Anadolu kadını. Doyurur yavrusunu kalsa dahi kendi aç Çoraklaşan kalplere sevgi tohumunu saç Ayağın altı cennet, kendi başımızda tâç Biz de serdir her zaman, Anadolu kadını. Anne mi olacaksın sen de alış bu günden? Döner durur çark böyle usul olmuştur dünden Ne güzel bir örtüdür maddî, mânevî yönden Eşe surdur her zaman, Anadolu kadını. Alışmış hizmete o, gerekirse sürünür Dolaşmaz açık saçık örtüsüne bürünür Dünden beri bu böyle ne görür ne görünür Ele kördür her zaman, Anadolu kadını… (*) Mahbûb’ül kulûb: Bütün kalplerin sevgilisi, Hz. Muhammed (s.a.v) … 05/10/’08 Hanifi KARA |