GÜLÜME VEDA
Az kaldı ölmeme biliyorsun sen
Gideceğim buralardan bir Pazar günü Birkaç tanıdık dost taşıyacak Tahta tabuttaki sessiz vücudumu Ölmeme az kaldı biliyorsun sen... Gideceğim ve dönmeyeceğim buralara Yaptıkların yanında kâr kalacak, Göstermelik bir hüzün düşecek dudağına Yüreğin dans edecek, ruhun sevinçte Asla bir daha dönmeyeceğim buralara... Mavi deniz, bembeyaz köpükler Ve martılar, yeşil yamaçlar, Kuzular, kuzularımı bırakıyorum, Bir de yürek gümbürtüsü şiirlerimi Bel ki okumazsın bile onları Sana, tek sana bırakıyorum buraları... Kurtulacaksın sigaramdan, Rakımdan, şişelerden Alacaklılar aramayacak bundan böyle Can borcumu vermeye gideceğim ötelere Ötelerde sütçü, tüpçü, bakkal olmayacak; Belki de Unutacaksın, unutacaksın beni de... Rüzgâr senin, yağmur senin, güneş de Boy boy torunlarımla gülüp oynayacaksın Beklemeyeceksin yolumu pencerelerde Özgürsün, doya doya yaşayacaksın... Ütü derdinden, yemek derdinden Ve kirlilerimden Kaprislerimden, öfkemden kurtuluyorsun. Manyakça aşklarımdan, Daktilomdan, kâğıtlardan Geceleri sessizliğimle düşen yıldızlardan Sofra kurmaktan, hesap sormaktan kurtuluyorsun... Haydi gül, oyna! .. Ne duruyorsun?!.. Az kaldı ölmeme biliyorsun sen Gideceğim buralardan bir Pazar günü... Son düdük ötecek, maç bitecek işte Hoşça kal e mi !.. Mustafa CEYLAN |
üstadim...harikaydi gercekten...
saglik ve mutluluk dilerim...
saygimla...