(T)eğet geçme gel hele, diz çök gönül yurduna
Y(Ö)nel kıbleye doğru, kıble rüzgârı serin.
De (V)asa bir çilenin şehididir gözlerin.
Kal (B)ini sarmasın hiç, yılan sarmaşıkları
Çek r( E)stini dünyaya, yakıver ışıkları…


(T)eğet geçme gel hele, diz çök gönül yurduna
G(ö)nül kıyılarına vursun kudret dalgası
Se(V)da nedir anlarsın, budur sevdanın hası
Kal(B)inin haritası, yenilensin bekleme,
Bekl(E)me bitiversin kavgaların kavgası.


(T)eğet geçme gel hele, diz çök gönül yurduna
D(Ö)vül de tekne tekne, olgunlaş hamur gibi
Çe(V)ir şu takvimleri, kır saatin camını
Hâl (B)u hâl işte, işit, belle; serancamını
Verd(E ) kalbini kalbe, gelsin bayram havası.


(T)eğet geçme gel hele, diz çök gönül yurduna
K(Ö)şeler, köşelerde ifritin tamtamları
Se(V)giye giden yollar, dil damak arasında
Kır, (B)ırak caddelere, benliğin şişesini
Serd( E) postu şu yola, yol bulsun neşesini.

Hay !
Haydi !
Gel çabuk !
Dökülsün
D
ö
k
ü
l
s
ü
n
Bunca gam siyahı
Aksın zift.
Yeniden yaksın seni, aşk ile, yeniden
İçindeki kibrit…

(T)eğet geçme gel hele, diz çök gönül yurduna
B(Ö)yledir, zordur işte; çiçeklenmesi ruhun.
Öl (V)e diril, nefeslen; bal damlatsın oluğun
Bak, (B)u geçip gidene, fırtınada düşlerin
Tövb ( E )eyle gel gönül, olmasın düşüşlerin…


Mustafa CEYLAN