Karanlıktı yol Uzağında geceye tapan ağaçları Sessizce uzayan enine gölgelerin İçlerinde Kimsesizlikleri bekleyen G/izli mezar taşları...
"Kokunu özledim en çok… Dudaklarımda parmak uçlarına kondurduğum busenin izi Hala duruyor Ne zamangözyaşımın tuzu değse Yokluğunun ardında kalan bedenimin eksilen yanı Çok acıyor"
Yalnızdı yol Karanlığı kucaklamış,sarılmıştı gölgelerine Benimsiniz diyordu Üzerinden geçip giden Sahipsiz ruhlar örselerken Ezilmelerinde...
“Ellerini özledim en çok Asi, kendine bile karşı gelir gibi, Ve benimdiler... Avuçlarında yanan gizli ateşi düsünürdüm, Düşünürdüm de Neden her dokunuşunda titrerdi bedenim...”
Kıvrımlıydı yol Dev bir yılanın bedeni üzerine serilmişcesine Üstelik soğuktu Ay ışığında korkak ve hep sus pustu...
“Gözlerini özledim bir de O kadar çok şey anlatıyordu, nasıl gevezeydi, hiç susmuyordu Diline inat.... Vurgun yemişe dönüyordum en derinlerinde Sevdam dökülüyordu”...
Benimle idi yol Çıkmazlarına Sarı çiçeklerin tohumlarını gömdüğüm... Güneşinde yasaklar öldürdüğüm.. Geçitlerinde Bin gitmelerimden Bir defa bile geriye dönemediğim...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DÖKÜNTÜLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DÖKÜNTÜLER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Benimle idi yol Çıkmazlarına Sarı çiçeklerin tohumlarını gömdüğüm... Güneşinde yasaklar öldürdüğüm.. Geçitlerinde Bin gitmelerimden Bir defa bile geriye dönemediğim...
İçimde çulsuz, serseri duyguların saati Serde yar... Sevgiyle arkadaş, sevmekle yoldaş arzuyla sırdaş ah o duygular ... her insanın içinde biraz var sanırım.. Sevgiyle kalın başarılar...