Dünyada kusursuz iki insan vardır. biri ölmüştür, biri de doğmamıştır. -- çin atasözü
yildiz parlak
yildiz parlak
@yildizparlak
VİP ÜYE

güvercin mavisidir uzağın gökyüzü, hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş...

20 Ocak 2025 Pazartesi
Yorum
Şiirgram

güvercin mavisidir uzağın gökyüzü, hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş...

2

Yorum

24

Beğeni

0,0

Puan

292

Okunma

güvercin mavisidir  uzağın gökyüzü,  hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş...

güvercin mavisidir uzağın gökyüzü, hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş...

Şiirin Hikayesi

insan en çok kendi ile savaşır
bazen kalbi yenik düşer
bazen de aklı
galip gelen taraf hiç mutlu olmaz...


gözlerinin kırık çerçevesine yerleşmiş iki nemli bulut
düştü düşecek yağmur
sevmelerine muhtaç toprağın,çiçekli bir sabahında güneşin
hasretin yolculuğuna adanmış bir gülüşün
kıymetini bilmeyen bir mevsim yağmalaması bu özlem...

kurtar beni ayrılıklardan

saatlerin esaretinde günler, aylar yıllar eridi bir bir gitti
hep bir matem zamanıydı üzerimize düşen gölgelerin varlığı
söküp atamadık yoksul cümlelerin kitlediği prangaları dilimizden
herkes kadardı sevmelerimiz ,bir de yumruk irisi yüreğe yaslanan
çaresiz sessizliğimiz...

kurtar beni susmalardan

sordum ona buna, nereye sığınır kuşlar , amansız fırtınalarda
ben, kanatlarını kaybeden mavi güvercin,
denizlerin kaybolduğu umutlarda dağılmış
korkuyu örttüm rüyalarımın üzerine
sığındığım düşlerin çatı aralarında kaybolmuş mısralarca
çığırdım,çırpındım, sesim kayıp...

çıkar beni karanlıklardan

karşı dağlarda kar var, nefesime dokunan şarkıların buz kesiği acıtıyor
yaralarımdan şiirler sarıyorum kalemimin ucuna
bükülüyor harflerin içinde saklanan ,ağır ağır yakıyor
ateşin tavından çalınmış bir cümlenin hatırası
parmak uçlarında biriken susmaların bedelini soruyor kalbim...

kurtar beni sorgulardan

sokağın son dönemecine bu koşu, uzağın bitmeyen yollarında kaybolan
göğünde sönmeyen yıldızlara durmadan yol arıyor ömrüm
neresi sonsuzluk?
neresi yalnızlık ?
kaderin kedere takılan kırbacından korkmayan herkes alır payını
soluğunda zehir zıkkım hayaller bir bir boğulurken
ölümlü bedeninde sadece "sevmekse" aslolan

kurtar beni bu sonsuz infazlardan...


YILDIZ

Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Güvercin mavisidir uzağın gökyüzü, hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş... Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Güvercin mavisidir uzağın gökyüzü, hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş... şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
güvercin mavisidir uzağın gökyüzü, hep hüzün peçesi bulutlar takar güneş... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Etkili Yorum
shopen
shopen, @shopen
20.1.2025 15:29:28
Şiiriniz de derin bir içsel çatışma, özlem ve arayış hissi var. Kelimelerinle çizdiğin resim, bir duygusal fırtınanın tam ortasında, kendine yol arayan bir ruhu hissettiriyor. "Gözlerinin kırık çerçevesi" ve "nemli bulutlar", kırılmış bir geçmişin izlerini taşırken, o bulutların dökülmesiyle gelecek olan bir arınmayı, bir umudu ima ediyor. Ama bu umut, sürekli ertelenen bir bahar gibi, mevsim yağmalamaları arasında kaybolmuş gibi.

Şiirin her bölümünde, bir çıkış, bir kurtuluş isteği belirgin. "Kurtar beni ayrılıklardan", bir yüreğin yalnızlığa karşı isyanını yansıtıyor. Ayrılıklar, sadece insanlardan değil, belki de hayattan, sevinçten ve umuttan kopuşu anlatıyor. Ve bu ayrılıklar, "günlerin, ayların, yılların esareti" içinde daha da keskinleşiyor.

Şiirdeki "kanatlarını kaybeden mavi güvercin", çaresizliği ve kaybolmuşluğu çok güzel özetlemiş. Kanatlarını kaybeden bir güvercin, uçmayı bilmesine rağmen, artık bunu gerçekleştiremiyor. Bu, şiir boyunca devam eden metaforlarla örtüşmekte; Umutla yüklü ama ulaşması engellenmiş bir ruh hali.

"Karanlıklardan çıkar beni" dediğinizde, bu karanlık sadece dışsal değil, aynı zamanda içsel bir karanlık gibi vuruyor bizleri. İnsan, kendini sorguladıkça daha da derine çekilebiliyor ve bu sorgulamalar bazen "nefesine dokunan şarkıların buz kesiği" gibi yakıcı hale gelebiliyor. Kelimeler, sizi incitiyor gibi; ama aynı zamanda yaralarınızı sarmak için birer derman oluyor.

Sonlara doğru, hayatın ağırlığını kabul etmiş bir bilgelik var. "Kaderin kedere takılan kırbacı", yaşanan her acının bir parçası olmayı seçmiş. Ve "sevmekse aslolan," diyerek bir çıkış yolu, bir anlam bulmaya çalışılmış. Bu satırlarda hem bir teslimiyet hem de direniş var.

Genel olarak şiir, insanın derinliklerinde bir yolculuk. Sevginin, umudun, acının ve kurtuluşun etrafında dönen, güçlü bir duygusal harita. Hem kırılgan hem cesur, hem kaybolmuş hem dirençli. Amatör bir şair olarak söyleyebilirim ki, sizin gibi yazabilen bir insan, kendi karanlıklarından çıkmayı her zaman başarabilir çünkü kelimeler, sizin kanatlarınız olmuş.

Ben okuduğum da böyle hissettim. Biraz uzun yorumlamış olabilirim kusura bakmayın.
Tebrik ederim.
mesut.çiftci
mesut.çiftci, @mesut-ciftci
20.1.2025 14:49:05
Duygu yüklü şiirin şairini en içten dileklerimle tebrik ederim.

Kaleminiz daim olsun.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.