’ İlk Aşktır Sonsuzluğa Erişen ,
Sonsuzluğu Koşulsuz Hakeden...’
-
-
-
kandırmak değil mi kendini
avutmak o gelecek diye
giden gitmiş döner mi diye
sormaktan korkuyorsan niye
bırakıp gitmelere izin verdin?

kime güvendiysem yarım kaldım
aklımı çalan yüreğimi
yüreğimi zapdeden beynimi bıraktı
geriye bir masaldan başka
acı tatlı anlar kaldı

gülümsemesi
saçını geriye atması
dokunuşu
konuşması mazi oldu

bana ;
gözlerine hapsolan düşlerim kaldı

toparladım düşlerimi
umutlarım yenik düştü
onun hayallerini karşılayamadı
sırtımda taşıdığım aşk sözcükleri

kibir dedi
gurur dedi
gitmeyi tercih etti
ben sustum
susmalarım peşine düştü
ben olduğum yere

kime ne
aşk iki kişiye göre
dile ne
dillere konuşmak niye...

ayrılığı yaşadı yürekler
başa sardı
kırılan gönüllere sindi acıları
yanık kokusu kapladı ilişkileri
ilk aşkı anımsattı her bir gönül yarası...


Yunus Özkan