şehvetin dolgunca dudağı
neyi soysam : geçersin aklımdan
portakal gülüşlerin yapışır yüreğime kızıl saçların bahçeler arar mevsimlerden ılık som bahar çitleri döküver göğsün nasılsa yaprak bir senfoni caddelerin değer dudaklarıma bir hızla .sen gidi rüzgar saçlarım tarumar düşüver gitsin otomobiller gözlerim sağır kulaklarım ebe doruklarda geceye çarpan yanlışı doğrulayan kalınca dudakların rezerv düşlerden havlayan bir yürek kalır ah..şehvetin dolgunca dudağı öp sesimden bu gece soyacağım bir mermi yeter utkucem |
Öğle vaktinde bir simidimizin yanında
birde çayı.
Tek bardağa değen dudak izlerimizin şehvetiydi öpüşmelerimiz.
Şiiriniz; o kadar geniş anlamlı imgelerle ustaca işlenmiş ki; ancak bir şiirimden birkaç dizeyle açıklayabildim naçar..
Sevgi ve selamlar Üstadım.