NÖBET SAATİNDE
/çektiğimiz hasret sevdaya dair ise, bunun iki ucu vardır canımın içi
bir ucu senin elindeyse eğer, bilesin ki mutlaka benimledir diğeri.…/ sen bu köşesinde üşürken gecenin, ben başka ayazda çok tuhaf olurum ecel gibidir beklemek saatin onikisini, cesaretim olsa kendimi vururum hani ay nerede, nerede saklı yıldızlar, bu karanlık böyle, nereye kadar firar olup atsam kendimi yollara, dudağım bile dokunamadan dudaklarına mevsimler biter, renk açmadan renk atar, bütün baharlar. bu bir nöbet saatidir, gecelerin ıssızlığıdır olmayacak kovuklardan duyulan seslerin, bir kırbaç gibi yalnızlığını şaha kaldırmasıdır. bu bir nöbet saatidir, sevdanın sancısıdır çaresizlik girdabında atılmamış adımların, ayağındaki prangalar gibi yüreğini sıkmasıdır. * * bir yanım, tırmandığım bütün dağlara ismini yazarken, yalçın doruklara öte yanım parçalanmış yüreğimi anlatır, düştüğüm en derin uçurumlara ve sanki seni görürüm birden, iki damla yaş gibi bir ceylanın gözlerinde çığ gibi büyürüm, çığlığa bürünürüm, o gözyaşlarında kendimi de görürüm dikenli cetvellerle çizilmiş, alnımın kanayan çizgilerinde. nöbetin bitiş saatidir, günün gecede erimesidir buz altında donarken bütün kılcal damarlar, kızgın çölde son akrebin, yelkovanı öldürmesidir. nöbetin bitiş saatidir, hasretin yeni rengidir tutunup anka kuşunun kül kokan kanatlarına, gökkuşağının altından rüzgar gibi geçilmesidir. /ben böyle boyarken hasret rengini, sen nasılsın kim bilir canımın içi işte böyle çekiliyor birer ucundan, asla terk etmeden nöbet yerini…/ Cevat Çeştepe Sevdanın içindeki hasretin yaşam içindeki karşılığı, nöbet saatinin biri biterken diğerinin başlaması ve nöbet yerinin asla terk edilmemesidir. |
bir ucu senin elindeyse eğer, bilesin ki mutlaka benimledir diğeri.…
anlatım zenginliğiniz ve sözdeki ustalığınız karşısında bize öğrenmek kalıyor şiiri ve hayatı ki bu öğrenmeler damıtılmış hüzün bombalarıyla beynimizi eritsede
selam saygıyla usta