Küçük KızKüçük bir kız çocuğuydum vaktiyle Saçlarım vardı uzun Rüzgarla dans eden Bir de papatyadan tacım. Tüllerle bezeli sepetim vardı elimde Toplardım yılların solmayan kırçiçeklerini Geceleri sulardım onları gizlice. Ne zaman ki yaban bir el uzanır Annemin sıcak kollarında alırdım nefesi Tek oyuncağım sarı bukleli bebeğimdi Oynamayı sevmedim ki ben hiç Maskeli oyunlara çağrıldım defalarca Kaçkın oldum,oyun bozan oldum Fakat hiç pişman olmadım oynamadığıma. En çok puanlı elbisemi sevdim Rengarenk, bahardı üzerimde taşıdığım Yüzümde tebessüm vardı hep Göz boncukları geceye saklı Ya da kuytu köşelerde sessizce Masallar uykularımı süsledi sadece Oysa uyanık zamanlardı çok olan Gerçekler hiç benzemedi anlatılanlara Ve… İnanmadım ben küçük de olsam masallara. Kırmızı pabuçlar ayağımda Dünya üzerinde bale yapardım Geceleri pabuçlar başucumda. Hayallerim vardı çelimsiz,pembe Çocuktum işte… Küçük bir kız çocuğu. Bir solukta içime kaçtı siyah Cümbüştü hayat hani Renkler kayboldu Karanlık çöktü şimdi… Devrim Tülay Aydın 19.04.2009 ŞİİRİME TÜM ŞİRİNLİĞİYLE SES OLAN ARZU BUSE ERASLAN’A TEŞEKKÜRLERİMLE... |