ElfidaHer dönemeçte yırtılır ruhum Sızarım pervazlarımdan Simsiyah Akla beni elfida Bu son dönemeç Gece çökünce üzerime Mezarlar kazarım adım başı Her hatıra boynunda yağlı urgan Şafak söker, çıplak kalır yine öfkem Sil baştan gelme ne olur Yorgunum elfida Kaçsamda… Sabahlar sana karışır Saçların sürülür yüzüme güneşle Yıkanır yüzün düşlerimin ırmağında Derine dalar Terin kadar keskin izlerin Rutubet kokuyor yüreğim Assam kirpiklerime, senli yanlarından Bilmem ki kurur mu özlemim Sorgudayım… Ruhum bedenime inat kin güder Gökkuşağına yürüyorum, gidişlerim siyah Renklerine uzandığım kim bilir kaç fersah Bu yol tek kişilik, çekil yolumdan elfida Devrim Tülay 22.11.2009 ŞİİRİME YÜREĞİNİN GÜZELLİĞİNİ KATAN SEVGİLİ DOSTUM EYLÜL’E TEŞEKKÜR VE SEVGİMLE... |
Yorum güzel....
Siir Harika...
Tebriklerrrrr