Bir Adım Ötesini Sorma Sakın B/ana!gece yarısı tehcirlenirken uykularımdan altını üstüne getiriyorum satırların geçmişe dönüp kayıplar listesinde seni ararken yüzüme teğet geçiyor başka tanıdık yüzler sanki bir nokta koymanın vaktiymiş gibi sonuna geliyorum artık kaypak yolların şimdi açılan yaraların demlenme saati ütopyamda sen bana dokunursan yeni bir sancı doğar ufukta ben sana dokunursam iki kişilik davetiye basılır b/ağrımda üç adım ötesini sorma sakın b/ana! büyük ihtimalle yoldaşları kucaklar kollarım karanlık dehlizlerin kopan vaveylalarında belki ateşe verilir tüm empoze yanlarım gece yarısı gezinirken rüyalarımda gülen yüzünü okşuyorum çocukluğumun sonra da peşine takılıyorum "uçurtma avcısı" gibi hiç bu kadar mutlu olmamıştım diyorum s/ana öpücük kondururken bir kuşun kanadına umudu kurdela bağlıyorum uçurtmanın kuyruğuna var gücümle haykırıyorum adına özgürlük deyip yankılanırken sesim mavi bulutlarda herkes u/mutlu herkes huzurlu burda ama ben... ben veda ediyorum hepinize uyanarak rüyamdan hiç istemediğim hoşça kal’la gece karası s/ayıklamalarından ötesine geçemiyor bu yazdıklarım minnettar olacağım yerde sayıp sövüyorum sülalesine beni tersime çeviren bu zamanın bir şiir daha uzaktan göz kırpıyor b/ana yine solgun yüzü yine yüreği yaralı Yeşilçam filmlerine benziyor sonu mutsuz dizlerini karnına çekmiş bahtı karalı yüzünde asırlık bir kadın geziyor yurtsuz gece yarası haykırmalarından ötesine geçemiyor t/akıntılarım belki dibe vurmuşluğun ağrısıdır ya da unutulmuşluğun yankısıdır iki adım ötesini sorma sakın b/ana! ötesi uçurum ötesi karanlık s/özümü kanatırcasına ısıran dişlerimin yok mu dudaklarıma ettiği bu sarkıntılık gece arası hayıflanmalarından ötesine geçemiyor bölünmüş kırıntılarım şimdi görebiliyorum yüzünüzdeki çarpık tabloyu ister çıkarın ister toplayın fazlası göze zarar azı kalır bana kâr demeye bile gerek kalmadan seker durur da tek ayak üzerinde gene de ötenize geçemez benim bu (ç)/ar/(p)/tıklarım! Meral Gül |
yüreğinize sağlık