BÜLBÜL
Garip garip ötme bülbül,
Anlar seni gönül dostun. Bir cefana açar bin gül, Anlar seni gönül dostun. Avaz etme niyaz eyle, Kana revan olma böyle, Her derdini güle söyle, Anlar seni gönül dostun. Bilmeyenler bulamazlar, Aşiyanın olamazlar, Ne söylesen anlamazlar, Anlar seni gönül dostun. Kokusuyla rengi, kanı, Dikendendir gülün canı, Arif olda iyi tanı, Anlar seni gönül dostun. Kuşdilini güller tanır, Kederini senden alır, Sır verirsen sırda kalır, Anlar seni gönül dostun. Bu dünya bir fena çölü, Gülistanın olmaz ölü, Ara da bul sen o gülü, Anlar seni gönül dostun. Hiç solmayan güle ersen, Canan olur bir can versen, Yaralıyım gülüm dersen, Anlar seni gönül dostun. 21.02.1988…Mustafa YARALI |
Başladı figanı derinden bülbülün
Yaşlı gözlerle bakarken son kez gülüne
Sürgün beratını aldı eline
Şimdi tek tesellisi gamlı bülbülün
Rüzgarın getirdiği kokusu o nazlı gülün
Yüreğine sağlık şair abim..