ebabil
bulutlar ardından görülür kanatların
yağmur çarpar gözlerinin derinliğine beliri verir ağzında ve ayakların da taş sürükleyip arkandan yedi gök semayı durursun batılın karşısında sen ey ebabil... küfür bataklığında kaybolur insan tortusu akşamları bulaşır şeytanın kokusu yüzlerden okunur günahın şeceresi çarkı olmuş fani dünyanın bizlerine seslen dağların arkasından sen ey ebabil... susar aydınlıklar karanlığın girdabında kaybolur sesler, ahlak suküt eder perdeler kapanmış, gözler güneşi bekler hapsedilmiş parmaklıklar arkasına düşünceler karanlıkların sonundaki aydınlıkta beklersin sen ey ebabil... |