Son Sahne
Yağmur yağıyordu, telaşlıydı kalabalık
Hiçliğe doğru deliler gibi koşuyordu zaman Sokağın ortasında bir film gösteriliyordu Çalıntı kareler çarpıyordu gözüme hayatımdan Aslında geldik, gidiyorduk… Esrarengiz bir siluetti yankılarımızı yabancı kılan Sahnelerde cümleler gibi karışıyordu birbirine Yağmur yağıyordu Dünya yanıyordu İnsanlar koşuyordu Meğer sen gidiyordun… Hayat anlamlarını yüklemiş sırtına Yalvar ayak sürünüyordu peşinden… Sen gidiyordun… Üçüncü şahıslar siluetleşiyor Soluğu kesiliyordu hükümlerin Haykırdıkça çığlıkları boğuluyordu bedenimin… Anlamsız bir rüyaydı uyandığım Kesintisiz bir ölüm denemesi Ya sen gidiyordun Ya dünya yanıyordu Ben susuyordum Büyüyordu korkular. Yağmur yağıyordu, telaşlıydı kalabalık Kendimi tanımakta zorlanmıştım gerçeği anladığım zaman Sokağın ortasında bir film gösteriliyordu Alıntı kareler çarpıyordu gözüme hayatımızdan Aslında tek geldik, tek gidiyorduk… Kalabalık çoğaldıkça terk ediliyorduk. Kelkit - 2009 |