aşkın celladıhep soru işaretiyle bitiyor gözlerinde kurulan cümleler susuyorsun bir yargıç bir avukat bir savcı bir cellat oluyor yüzünde değişip duran resimler sessizliğe çarpıp dağılıyor endişeyle döktüğüm kırılgan kelimeler susuyorum kapalı bir mağara ağzı dudakların açıl susam açıl diyor çaresiz çocukluğum ki o da biliyor açılsa bile/ bizi kaygı kılıcını çekmiş tereddüt kuşanmış kırk harami bekler yine de açıl susam açıl bre ki bitsin bu / hükmü çoktan verilmiş bir infazı aklayan göstermelik celseler... sessizliğin ipi boğazında aşkın kalem kırıldı söz celladın susalım |
Ah..Bakışı nazlım
Ah..zamansızım
Birazdan ateşe atacaklar beni
İbrahim olmadığım kesin
Giy gel hüzün entarini,eteklerinde zemheri
Üşür eylüle nabzım ki
Nabzım bir serçe yüreği
Söylesinler anama
Desinler
Celladını seviyor bu serseri
bu şiirin altına benim "hüzün entarisi" şiirimin finali en güzel yorum olur dedim..şiire şiirle seslendim
selam saygımla