sana 'hiiç'! derken...
kül kokan ellerimde,
yaktığım soğuk bakışlarının sıcaklığı saklı. gizli bir hüzünde saklıyım, gül kokan yüzünde.. sırra kadem basarken, eteğini rüzgarda savuran, gece arsızı mısralar gibi. çok uzağındayım, tüm umudum, adım adım ardında. kelimeler büyüdü ağzımda, yine de suskunum. kanıyor bak dudağım, sana ’hiiiç’ derken.. hiçliğe aşkla bağlanmanın bedeli, gölgene takılan gözlerimin kararsızlığında saklı. ve karşılaştığımda seninle, hiç karşılaşmamayı dilememde. oysa bana bakıyor olma ihtimalin, ruhumu besleyen tek ilhamım. şimdi kül kokan ellerimde hiçliği büyütüyorum. haylimde gül kokusundan mahrum, gölgesiz yüzün. gizli bir hüzünde saklanıyorum, çok uzağında, hemen yanıbaşında.... |
eteğini rüzgarda savuran,
gece arsızı mısralar gibi.
çok uzağındayım,
tüm umudum,
adım adım ardında.
sevgiyLe