5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
973
Okunma
bahçemde o kadar
allak bullak ki sarı
karışır bu mevsimde
yaprağın aklı
parçalanmış aynalarda
yüzüm gibi asık
bu sefer dağınık bir yatak
gönlümde ölümsüzlük
incinen yanım da var
hep burkulan içim de
yaz sokaklarda boş
kopan başın ağrısıyım
vurulmuş bir taşın
başında durulmuş suyun
çayırın çimenin aklımın
başıboş rüzgarıyım
dalımda kalan son yaprağın
adını koy o zaman
düşeceği anı hisseden ol
eteklerini aç ve bekle şimdiden
belki de son yaprağın
sevgilisi olurum
bahar dizlerine düşmeden
giderim buralardan
5.0
100% (6)
Cevap Yaz