SEN GİTTİN YA
Sen gittin ya cananım sanma can aynı kaldı
Mutluluklar kayboldu yerini hüzün aldı Yemin olsun her vakit özlemle seni andım Beklemekten değil de sensizlikten usandım Şimdi biçare gönlüm aşka koydu yasaklar Her şeyi sildi amma içinde seni saklar Senden sonra ne yapsam kendime sığamadım Her gün bin kere öldüm bir kere doğamadım Hasretin çöllerinde Mecnun gibi gezdim ben Yüreği havan ettim mantığımı ezdim ben Ağustosun on beşi karlar yağdı başıma Yokluğun zehir kattı yediğim her aşıma Hani bazen dedim ki karışsam sonsuzluğa Lakin yürek dedi ki çare yok onsuzluğa Bu anlatılmaz ateş, her gün beni kavurdu Küllerimi yel gibi elden ele savurdu Sanma ki unutuldun sanma ki bende soldun Kaç şiir yazdım ise içinde hep sen oldun Her an o gidişini hatırlatırken bana Saatler durdu sanki kilitlendi o ana Eğer bana desen ki kabrine geleceğim Can almak günah amma o an da öleceğim Sanma ki yabancıdır yüreğini dağlayan Terk edip gittiğindir gece gündüz ağlayan Öyle bir haldeyim ki yokluğun bir kördüğüm Şiir hali anlatır beyit beyit ördüğüm İHSAN TURHAN |
ve muhteşem bir gönül sesi
kutluyorum abicim
saygımla