Yokluğundan Arda Kalan
Fersiz adımlarım
Sıralanır ardı ardına, Sefaletim bakışlarıma düçar, Gırtlağıma bıçak gibi dayanmış acılar Temaşa ettiğin bedenimi yorar. Gözlerime çivilenmiş bakışlarının Esaretine bıraktın beni... Zamansız çaldın kapımı, Zamansız acılara bıraktın yüreğimi, Suskunluğa gark ettin sözlerimi.... Şimdi; Kadere öfke kusan gözlerimde, Eriyor yüreğim. Kanı çekildi damarlarımın Dokunma yüreğime Dokunma..... Hangi kalem yazar acımı? Hangi okyanus saklar sızımı? Hangi yürek anlar? İçimde birikmiş onca sancıyı.... Yüreğim sanki mahşer yeri, Mayın döşeli ciğerlerimden Bir damla tebessüm düşer mi? Kan kırmızı gözlerime... Gün vurur mu ey can? Sabahı bekleyen kirpiklerime... Bilmiyorum. Sana adanmış ama Benden ötesi olmamış Fırtınalı bir yolculukmuş sanırım bu.. İçimde kopan kıyametler, Avuçlarımda biriken hasrete inat Yudumluyorum da yokluğunu birer birer, Ne seni bulabiliyorum bu zifiri karanlıkta, Ne de kendimi.... Yokluğunda var olmayı deniyorum. Ama yokluğunuda kaybetmeye korkuyorum Mantığımıa satmaya çalışıyorum acılarımı Ama aklımın tellerine vurdukça hasretin, Acıya bulanan yüreğimi parçalıyorum. Hangi yürek dayanır bu sancıya gülüm? Sustum işte bende sustum... Gömdüm duygularımı, Nedensizliklerime sarıldım da... Bir avuç toprağa eş oldum. Sen de sus ve dinle! Hediye ettiğim sükutumda bul kendini... GÜLTEN TELLİOĞLU |
kutlarım o güzel yüreğini
selamlar