Ölümün şiirini yazıyorum bak birtanem
Herşeye kafa tutuyorum yazmak için.
Ah sensiz geçen zamanlarıma isyanlardayım yine..
İkimizde birbirimizin gülyüzlüm,
Sevdamızın katili olduk.
Acımadan şerefsizce vurduk.
Bilinmeyen bir vedayla ölüm fermanımızı imzaladık.
Benimkiside şiir yazmak değil aslında
Kalbimdeki mahzeni anlatabilmekti.
Gidenin arkasından,kaybettiğimizin arkasından,
Mektup yazar gibi yazdım işte yüreğimdekileri.
Ama ölümün şiirini yazmışım farkında olmadan.


Özlemimden,hasretimden kalemim kırıldı derdim...
Seni çok sevdiğimi her sayfama ekler,
Hani kederimden ölsemde
Senden vazgeçmeyeceğimi söylerdim ya?
Hep hasretimi, sevdamı, isyanımı anlatan şiirler yazardım ya?
Şimdi ise, şimdi ise ölümün şiirini yazıyorum....

Öldüğümü anlaman zor olmasa gerek.
Sensizliğin zincirine bir halka daha ekleyerek,
Sana yazdığım şiirlerimin her satırına
Ölümün imzasını atıyorum artık,ölümün imzasını....