Mecruh Eylülgüneşi eriyip biten bu eylül ikindisinde, dağlanırken gözlerimde hasret yer gök vakur bir sevdanın tesirinde sükut, ah bu ne yaman sessizlik öyle bir mahkûmun gözleriyle bakıyorum çaresiz bakışlarım bir kadının umuduna ilişiyor martı kanadında ve sevdayı okuyorum gözlerinde anlıyorum ki, her kadın biraz çocuk ve çokça sevgi ah kısacık bir mutluluğun demine dalmak benim mimozalara konan kelebek düşlerime benzer sonsuz bir susuştayım şimdi kirpiklerimin altına saklı ürkek mahzunluğum ve kızgın bir kartalın pençesinde ömrüm ihtilaçta güllerin yaşam savaşını kaybettikleri andır savunmasız yenilgiler tutuklu kalınca ihtiraslar haksız davaların kelepçesinde uçamazsın tek kanatlı bir kuş gibi kapısı özgürlüğe açık kafeste gittikçe oyuluyor fikrimin duvarları isyan kaskatı bileklerimde umurumda değil bu infaz edilişler umurumda değil, yalan yanlış değişler ben dokunamadığım mabedime azaptayım geciktim sevinçlere içimde ki çocuk can çekişiyor üstümde kandilsiz bir boşluk sinemde giz dolu küller tütüyor maznun duruşumun hatırasıdır mağrur yüzümün hicran çizgileri ah kuşkonmaz çiçeğidir gönlüm hassas, kırılgan özümsemişim demek çalımladım yine sapır sapır kederleri sarnıç arsızı avuçlarımla mecalsiz anlarımın en sığ saatindeyim / kimliksiz bulut arkası ay yansıması / süzme ışık payıma düşen çeyrek umut olmalı perde aralığı kısık bakışlarımda gittikçe çoğalıyor fikrimi yoran sarılgan düşüncem / sarkacında beynimin paydaşsızım doğmamış çocuğun yetimliği kadar / sığınaksız hani nerede o dolunay bakışlarım yakamozu sönmüş gri denizlere benziyor ve tevekkeli akan nehirlere menzilinde kaldığım bir tecelli bu neylersin renkleri soldu, kokuları bitti baharımın titriyor bütün vakitler güzden esintiler nefes kesiyor gerdanımda saf inciden yağmurlar sağanak sağanak ruhumda afetler oluşturuyor ! 19 / 09 / 2009 / N_Erol Burada tüm okuyucuların ve bütün Türkiyenin bayramını kutluyorum... Şiirimi güne taşıyan değerli kurul üyelerine ve şiirimi okuyup yorumlayanlara, çok teşekkür ediyorum... Saygılarımla |
sırça bir köşk kadar çabucak yerle yeksan olacak denli
ve suskularında yanan bir ateş var
içten içe kendini oyan
sonra acısı ile kalbi dağlanan
yapma dedirtiyor insana
yaşamak bu denli acıya bulanmamalı
iki güzel an için bunca bedel ödenmemeli.......
..............geç kalmış bir Kalimera kendine kızar her zaman.....
zamanında yazılmayan güzel sözler güzelliği elbette gölgelemez, ama
ben çok çok sevdiğim bu kaleme geç kalınca üzülüyorum işte
hak ettiğini almış kesinlikle.... nefisti........
Hüzün' ün eşliği de bir o kadar alkışlanası güzellikte idi...
...........tebriklerim, sevgilerim ve elimde kır çiçeklerimle, ha-ri-ka-sın diyorum..........