Dinsiz ile geçinilir,
Densiz ile geçinilmez.
Öz kaynağa geç inilir,
Özden öze tez inilmez.

Ne söylesek eni-konu,
Dedi-kodu başı sonu,
Arif kimdir? Sorsak onu,
Yaşanmadan o bilinmez

Ucuzlukta sevgi dolu,
Riya kokar sağı solu,
Cefalıdır aşkın yolu,
Her sevgiye aşk denilmez

Vefalı dost kucak açar,
Cefalı, dert verip kaçar,
Onurlular ziya saçar,
Gurur ile yükselinmez.

Eğri ile doğru farklı,
Her eğride doğru saklı,
Farkın farkı, yorar aklı,
Şer işlere imrenilmez.

Kardeşine etme gıybet,
Ya hüsnü zan, ya sükût et,
Nefsini bil ona hükmet,
Ölülerden et yenilmez.

Dil bir karış, kulak sağır,
Söz anlamaz, bağır çağır,
Zalimlerin yükü ağır,
Mazlumlara yüklenilmez.

Muhabbetten neşe doğar,
Düşmanlığı anda boğar,
Sevgi ile açlar doyar,
Nefret ile beslenilmez.

Olmuşlara post serilir,
Ham olanlar tez gerilir,
Olacağa şans verilir,
İnatçıya seslenilmez.

Garip gönül ahu zarken,
Akıl yoldaş, fikir yarken,
Huzur dolu barış varken,
Kavga için süslenilmez.

Hayat san ki an gibidir,
Her bir varın yok edilir,
Son sefere tek gidilir,
Tahta ata çift binilmez.

Havva’lardan Âdem’lerden,
Ne götürmüş şu âlemden,
Yaralım sen geç bu demden,
Bir gidilir hiç gelinmez.

13.09.09…MUSTAFA YARALI