DepremŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 10 Eylül 2009 tarihinde saat 21.29 sıralarında Konya’da meydana gelen 4,5 şiddetindeki depremden sonraki duygularla yazılmış olan bir şiirimdir.
Bütün hemşerilerimi geçmiş olsun derken, Allah milletimizi ve tüm insanlığı böyle felaketlerden korur inşallah
Bir ses duydum derinden, yankılandı Sur gibi…
Sarstı tüm bedenimi, ölüm geldi aklıma. Sanki teslim olmaktan başka bir yol var gibi… Kanım dondu bir anda, gülüm geldi aklıma. Buz gibiydi bir taraf, bir tarafım nâr gibi… Elli yıldır bildiğim, halım geldi aklıma. Erir idim yaksalar, bir fırında kor gibi… Bir gövdeli, dört kollu, salım geldi aklıma. Bağrış çağrış dorukta, kaçabilmek zor gibi… Otuz yıldır ağrıyan, belim geldi aklıma. Dizildiler melekler, parlıyorlar nur gibi… Şahadetler getiren; dilim geldi aklıma. Bu nasıl bir sarsılış, her yanımız dar gibi… “At koşturup” gezdiğim, holüm geldi aklıma. Dağlar taşlar titreşir, bir incecik zar gibi… Kaçıp da kurtulacak, yolum geldi aklıma. Zenginliğin bir hiçtir, itikadın kâr gibi… Can durunca bedende, malım geldi aklıma. Ömür boyu biriktir, erir gider kar gibi… Mal, mülk hepsi yalan da, çulum geldi aklıma. (09/2009/Konya |
Şiir; o anı başarıyla yansıtmış, kutluyorum.
Sağlıcakla...