isimsiz 9atomun parçalanışı sen; güneşin ve denizin kıskandığı martı içine bütün umutların saklandığı yürek gözümden damladın yere sakince tek tek... sen; yokluğun kadar var olan varlığın kadar özlenilen özlenildiğinin bin katı sevilen, hatırımdasın her an. Bir küçük yıldız kayacak hatırımdan çıktığın zaman gökyüzünden... sen; tüm yasemin beyazlıklarına dayatılan ve tüm maviliklere anlatılan denize yani ve gökyüzüne dünyanın o ruhu siyah kötülüğüne sonsuzluğu anlat ve tüm grilere inat bana yasemin beyazı bir yaprağını at... ve sen; bana bir şarkı söyle bir öykü anlat bana benim yetmez sözcüklerim ve yüreğim bak hiçbir şey anlatamadım işte bu öyküyle... |
ne kadar anlatılabilirse
sözsüz;
o kadar anlatılabilir
bu saçma sapan şiirle
öykümüz...
tarzı olan şairlerden
okuduğuma sevindim
saygılar