EFENDİLE EFENDİSİ'NE
EFENDİLER EFENDİSİ’NE
Kutlu Doğum Haftası nedeniyle İzin ver ummâna, ben de dalayım Efendiler, efendisi Efendim. Kalem âciz, yazan âciz, dil âciz Efendiler, efendisi Efendim. İnsanoğlu Sen’i, her dem okusun Gergefinde ilmik ilmik dokusun Terin bile, gülden alır kokusun Efendiler, efendisi Efendim. Seninle yayıldı mârifet, sanat Nedir küfürdeki bu kadar inat? Zulümle dolmuştu bütün kâinât Efendiler, efendisi Efendim. Neler çektin neler, ehl-i küfürden Sağırdan, dilsizden, kalp gözü körden Medet umanlar var, hâlâ o şerden Efendiler, efendisi Efendim. İlimle, îmanla, şefkatle… doldun Bir nur gibi doğdun, gül gibi soldun Hem inse, hem cinne Peygamber oldun Efendiler, efendisi Efendim. Hendek’te ağladın, Bedir’de güldün İrşatla, tebliğle durmadan yeldin “Garip gurebâ”nın gözyaşın sildin Efendiler, efendisi Efendim. Sana hasret kaldı mihrapla/minber Vahiyle yayıldı, o misk-i amber Gönüller Sultanı ufuk Peygamber Efendiler, efendisi Efendim. Ne kadar methetsem az gelir seni Aşkınla gark eyle, ne olur beni İnsanlığa sundun, en “ekmel” dini Efendiler, efendisi Efendim Olan güzelliği, ben sende gördüm Ümmetin olunca, murâda erdim Tek örnek, tek önder Sen’sin Efendim Efendiler, efendisi Efendim. Yanık yüreklerde gül oldun açtın Sevgi tohumunu kalplere saçtın Sonunda, “Refik-i âlâ”ya uçtun Efendiler, efendisi Efendim… Bir canım var, Sana kurban Efendim… Canımın Cânân’ı, Sen’sin Efendim… En sevgili Sen’sin, Sen’sin Efendim… Doğum günün, KUTLU olsun Efendim... 04/04/’08 Hanifi KARA |
İnsanlığın kurtuluşu için gönderilen son ve en büyük peygamber.
Şimdi bakıyorum çağımıza, ne fark var diye, ama yine de umudumu kaybetmiyorum.
Yeniden kurtuluş için, yüceler yücesi kitabımız Kur'an-a ve Peygamber Efendimizin sünnetine sarılalım, zoru başaralım.
Çok değerli ve yüceydi kaleminiz, Sevgili Hocam.
Sevgi ve saygılarımla...