şuan yağmur bir şadırvan boşalıyor
bir eksik var, bozuyor sessizliğimi
sensizlik beni benden nahoş alıyor
bir girdap yutuyor kimsesizliğimi
içimde fırtınalar koparıyorum
elbet sebebim çok şiir yazmak için…

şuan rüzgâr sırf kinini kusuyor,
toz toprak bütün ağzım yüzüm
kime bahsetse sırt çevirip susuyor
bir iç çekecek ihanetiyle özüm
ben seni düşünerek ölüyorum

hasret hain kırbaçlarını şaklatacak
hâlbuki alışılması zor bir durum
yüreğim ağzımda soluksuz atacak,
hayalinle kasıp kavrulacak, biliyorum
muhtelif yerlerimi kaplayan burukluk,
hicran tadında bir bela çatacak
şüphesiz, senin gibi başına buyruk…

öyle tuhaf bir ezgi mırıldanacağım
dilimden sana dair birkaç söz dökülecek,
kimi çiftlikköy günlerini anacağım
imkânsızlarım düğüm düğüm sökülecek
en derin bağı çözülecek dizlerimin
dizelerimde âşık bir boyun bükülecek
sansürlü acıların ihtişamına dayanacağım
en hakikat haliyle kendinden emin,
kuru bir tutam ot gibi yanacağım
elbet sebebim çok şiir yazmak için…