bugün dumanlıyım biraz,
biraz da esiyorum hoyrat yelinden
ne varsa önüme katarak öteberi
bu ne mezalim, bu ne haz;
acı bir efkâr içiyorum elinden,
tartışılmaz hissemdeki değeri
tuhaf, bitmek tükenmek bilmiyor
bu sevmek öyle sevmek değil!

bugün dumanımda bir tutam belâ,
matemi kazımış şirretini silmiyor
yadırgamak lüzumu sarar sebatla
hali nemelazım demek oldukça zor
hatta filizlenen özlemin en mühim,
en şiddetli sızı bir hışım belirir aniden
demek bu çıkmaz olacak nihayetim
için için inkâr ediyorum yeniden
bu sevmek öyle sevmek değil!

bugün dumanımda azılı bir vurgun
ve ben arsız sokaklarında meçhul
durgun denizinde kulaçlamaktan yorgun
koynumda dayanılmaz yokluğun kabul
lakin gitgide büyüyor devinen yalnızlığım
hasret denen bir bombadır üzerimde bağlı
buruk sesimle seni anacağım yerli yersiz
ve sensin infilakında tetikleyen kıvılcım
tekrar etmek hissiyatımı belli belirsiz
kahrımdan buz kesilecek her yanım
bu sevmek öyle sevmek değil!..