bazı geceler uyku kapımı çalmaz
bu münasebetin cazibesine uyarım
dışarıda inceden fena bir ayaz,
ben iliklerimde soğukluğunu duyarım
neden ve niçin hiç bilmiyorum
suna vakti gelecek, kahve krizi tutacak;
birkaç dize ve sürüklediği uçurum,
müebbet yemiş bir sürgün gibi beni yutacak
ve yine sabah olsun istemeyeceğim
zamanın merhametsizliğine kafa yoracağım
gayri muhtemel mahiyetine dair mühim
ve gaddarlığına ilişkin aciz bir soru soracağım
arkamı dönüp suskunluğuna söyleneceğim

tenhada yazdığım vurdumduymaz satırlar,
öyle karşımda durup gamsız bakmayın!
biliyorsunuz en azılı hasmınız kim
belki kendim, belki başıboş ve riyakâr,
belki de açık denizlerde serseri bir mayın
ve yine kalemime olamayacağım hâkim,
durup durup birkaç mısra çatacağım

suna vakti gelecek, fırtınalar kopacak
içim sıra kıyamet gibi bir nara atacağım
yokluğumu ilk ağızdan duyacaksın,
seni derin bir okyanus mavisinde boğacak
olur olmadık zihnimde nüksedecek adın
şüphesiz geleceğin günü iple çekeceğim
kim bilir seni alıkoyacak o arnavut inadın
yoldan döneceğin endişesiyle karışık
amansız bir korku kaplayacak nitekim
dudaklarımı ısıracağım, suratım asık;
suna vakti gelecek, fırtınalar koparacağım…