Fikr-i Zarar( I ) /Ne bir eksik ne bir fazlaydın... Sadece küçük bir tebessümdün gülümseme fukarası dudaklara./ Bense; Ürkektim, Ürkektim çünkü yaralıydım. Düştüğüm kapandan kaçmaya çalışırken Bilemezdim kan kokumdan izimi süreceğini Bu kendini bilmez hissizliğin. Canımın yangınından kaçarken Kristal suları çağlatan pınardı sanki gözlerin. Kana kana içebileceğim kadar berrak... Sığınabileceğim kadar derin... Garip sanrıların kucağına düştüm birden, Yoktun, Kahretsin ki yoktun elimi uzatabileceğim kadar yakınımda. Kahpe yalnızlık cinnetlerinde Kaç kuyu hayal ettim yaratma gücünden mahrum Kaç çığlığımı saldım gökyüzünün alaca karanlık aldanmışlığına da Kaç intihara düştü fikrim, Korkumdan kaçıp saklandım deliliğime... Nasıl nefessizim bilsen, Nasıl katıyor yüreğim Ve kahretsin Nasıl muhtacım bir damla gözyaşına. İnsanlığımı yitirmeye ramak kala Tutunamadım T-U-T-U-N-A-M-A-D-I-M kuru bir umuda. Kaç müezzine kabarttım kulağımı oysa Böylesi kahır gecelerinde... ( II ) /Teneşir soğukluğuna terfi edeceğini anlayınca Ana rahminin sıcaklığını özlüyormuş her insan/ Ah anne; Bir tek senin gücün yeter biliyorum Hadi Geri al ruhumun arta kalanını şeytandan, Hayallerimden kırptığım renklerle Yeni baştan boyadığım ebemkuşağının ucuna bağlayacağım düşlerimi. Ağustos’2009 Aydın... Aylin Başdemir |
Ruhum acıyor..
Ter basıyor yüregimi..
Kavruluyor yüregimde yara terimin tuzunda..
Delice haykırmak geliyor icimden..
Onbinlerce köprüden asan ayaklarım kanıyor.
Eyyy "HİS" Topraklarına ayak basınca,görüyorumki sadece kanımdan izler bırakabilmisim sana...
Zemheri sogugu islemis tenimin en ücra köselerine..
Silip atamıyor günes..
Ruhum tasduvarlarımla eş..
Yıkıp atamıyorum tasları..
Ezip gecemiyorum kendimi...
TEBRİKLER....