Denizin Aşka Kalışları...
/ Mavi, durgun
Iraksadığımız, dilek Kayıp... Mazinin derinlerinde aşkı dinlendiriyor, kalbimiz... / Solup gidiyor! Aşk, bilinçsiz bir umutsuzluğun ardından... Ahh! Kuruyor dedim çiçeği ... Yanık bir yürek şarkısı söylüyor, gözlerim Tekrarladıkça sonsuzluğuna uçuşan Kanatmayı öğrenmiş kimsesizlik gibi -Paramparça- Bırak! Seni unutabileyim, gözlerimi kapadığımda aynı yolda iki ters yöne düşelim... ... Deniz, Hırçın... Yıldızlar, Son yakamoz hıçkırışlarında... Kim bilir kaç yüz dağıttı Çözünce saçlarını gece... Karanlık, İntikam alırcasına çarpıyor, hasreti Rüzgâr, Sahiplenmiş bir isyanı koparıyor içimden Kan benekli dudak, kalesinde yıkılıyor Zorunlu bir ayrılığa yığıyor, dağınık hatıraları Birbirine yaslanmış, iki ayrı yalnızlık gibi -Düşüyor- Ölüyor- / Hangi düşle sevişmiş Ki; Hayalleri tükenmiş, bu ferlerin / Dalgalar, Masum kalıyor kırılışlarıma Fısıltılar, Bir ömürle sarmaş dolaş Uğultulaşan bir söze zorlarken vuslat... Çaresizliğin gölgeleri, kelebek gülüşü hapsetmiş Çizik mimikten, aldanmış tebessüm sızıyor yanaklarıma Öpülmemiş bir ağzın çocuksu kıvrımları Ve nemleri, aşk sayıklamasında... Beklettiğim aşkın, seni seviyorum sesi Oku diyor tekrar, Oku beni... Teşekkür. Hümeyra, şiirime kattığın ruhdan dolayı teşekkür ederim... |
Hmmm güzel şiir
güzel ses kim okumuş bunu!