_ Hani daha iblisi ağlatacaktık. Peçesini araladı bak gülüyor artık_
Bir ayraçtı geride bıraktığın intihar. Katıksız, acı bir tat yürekte kalan Yine beyaza inat En karayı çektin üstüne… Vahşi kadar ümitli olamadın. Çarmıha gererek hayatı Ölümü döndürdün kendine. “Toprak” dedim. “Artık geç ” dedin. “Beden” dedim. “Savur” dedin. Küllerini savurmak ve en ağırından yaşamak düştü payıma. İğreti durdu yakama iliştirdiğin hayat Ölümün kanadına takılı kaldı düşler. Düşler ki matem giymiş
Ah yokluğun zirvesinde sam yeline tutulan Ve tutunamayan _nasıl da kışkırttı ne de çabuk kandın iblise_ Bilirim hiçbir dem barınmadı sinende bahar Lakin bu kadar çaresiz olmamalıydın âdemoğlu…
Bak! Sura üflenmeden düştü ayrılık Ve bir kıymık gibi saplandı çıkmamacasına… Hafızadan düşmeyen Ve her dokunduğunda kanayan Bir kaç kıraatsiz, yaralı kelam çivili kaldı.
Faniler anlamaz oldu nicedir halimden Mühürledim dudakları Bir ağıt düşürmedim geceye… İsyan havaya, suya, toprağa düştü Lakin sönmedi.
_bak ben de güldürüyorum iblisi artık_ Ölümün arifesindeyim şimdi en az senin kadar. Yüzüm ölüme dönük. Ya benim küllerim Kim savuracak?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
…/yine iblis sızdı şiire/… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
…/yine iblis sızdı şiire/… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hani daha iblisi ağlatacaktık. Peçesini araladı bak gülüyor artık_
Bir ayraçtı geride bıraktığın intihar. Katıksız, acı bir tat yürekte kalan Yine beyaza inat En karayı çektin üstüne… Vahşi kadar ümitli olamadın. Çarmıha gererek hayatı Ölümü döndürdün kendine. “Toprak” dedim. “Artık geç ” dedin. “Beden” dedim. “Savur” dedin. Küllerini savurmak ve en ağırından yaşamak düştü payıma. İğreti durdu yakama iliştirdiğin hayat Ölümün kanadına takılı kaldı düşler. Düşler ki matem giymiş
Ah yokluğun zirvesinde sam yeline tutulan Ve tutunamayan _nasıl da kışkırttı ne de çabuk kandın iblise_ Bilirim hiçbir dem barınmadı sinende bahar Lakin bu kadar çaresiz olmamalıydın âdemoğlu…
Bak! Sura üflenmeden düştü ayrılık Ve bir kıymık gibi saplandı çıkmamacasına… Hafızadan düşmeyen Ve her dokunduğunda kanayan Bir kaç kıraatsiz, yaralı kelam çivili kaldı.
Faniler anlamaz oldu nicedir halimden Mühürledim dudakları Bir ağıt düşürmedim geceye… İsyan havaya, suya, toprağa düştü Lakin sönmedi.
_bak ben de güldürüyorum iblisi artık_ Ölümün arifesindeyim şimdi en az senin kadar. Yüzüm ölüme dönük. Ya benim küllerim Kim savuracak?
Tebrikler üstadım sizide benim gibi hüzün sarıp sarmalamış anlaşılan.Sevgi ve muhabbetle...+++++
yakışır:)
yakışmış
yakmış
...
Biz faniyiz:)
şükür kavuşturana